Այս շաբաթ կպատմենք մեր 7-ամյա Ավետի մասին Մարտունիից։
Ազատ ժամանակ Ավետը իր եղբայր Մարկի և ընկերների հետ սիրում է բակում խաղալ պահմտոցի, գործնագործ, գետնից բարձր, չլոցի և այլ «ավանդական» բակային խաղեր, ինչպես նաև բասկետբոլ և ֆուտբոլ։ Մեր համով տղան ուշի-ուշով հետևում է նաև համաշխարհային ֆուտբոլի զարգացումներին և երկրպագում է Կրիշտիանու Ռոնալդուին։
Ավետը շատ է սիրում կոմեդիաներ դիտել ու այդ ընթացքում միշտ բա՜րձր ձայնով ծիծաղում է։
Մեր ուրախ տղան նաև շատ է սիրում ռեստորաններ գնալ ու ակտիվ մասնակցում է կենացներ ասելուն։ Մեզ հետ զրույցի ընթացքում էլ առաջարկեց բաժակ բարձրացնել (այդ նպատակին ծառայեցին մատիտների դատարկ տուփերը) ու խմել «մեր երեխեքի կենացը, բարով տեսանք»:
Ավետն անհամբեր սպասում է դպրոց գնալուն ու վստահ է, որ ամենաշատը մաթեմատիկան է սիրելու։ Մեր հարցին, թե ում հետ կուզի հանդիպել ու ինչ կուզի ստանալ, առանց վարանելու պատասխանեց, որ կուզի նոր ընկերների հանդիպել ու եղբոր պես գովասանագիր ստանալ։
Հետո ավելացրեց. «Սպասի մտքումս մտածեմ, որ իրար չխառնվեմ» ու պարզվեց, որ նա շատ է ցանկանում հեծանիվ ունենալ։
Հ․ Գ․ Երևանի Մ. Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարանի ռեկտոր Արմեն Մուրադյանի շնորհիվ իրականացավ նաև մեր Ավետի երազանքը. մեր համով տղան արդեն մի լավ հեծանիվ ունի, որին այդքան անհամբեր էր սպասում։
Պարոն Մուրադյանը չկարողացավ անձամբ նվերը հանձնել, բայց շուտափույթ ապաքինման շատ ջերմ մաղթանքներ էր ուղարկել մեր Ավետին:
Անչափ շնորհակալ ենք պարոն Մուրադյանին մեր խիզախ տղայի ցանկությունն իրագործելու ու նրան շատ ուրախացնելու համար։
