Այսօրվա մեր հերոսը 3-ամյա Հայկն է Շիրակի մարզից։
Մեր համով տղայի տարերքը բոլոր չափերի, գույների և ձևերի մեքենաներն են։ Նա հաճույքով խաղում է նաև ավազով ու պլաստիլինով։ Սիրում է մուլտֆիլմներ դիտել, ինչպես նաև հետևում է մանկական վլոգերների արկածներին։ Միակ «խնդիրն» այն է, որ ոչ մի մուլտ կամ տեսանյութ մինչև վերջ չի նայում․ ձանձրանում ու հաջորդն է միացնում։)
Հայկը շատ է սիրում պարել․ երբ տրամադրությունը տեղն է լինում, նա իրենց հիվանդասենյակ է հրավիրում Ռոբին ռոբոտին, խնդրում է երաժշտություն միացնել, ու ընկերներով մի լա՜վ ուրախանում են։
Մեր Հայկոն շա՜տ ընկերասեր ու հոգատար բալիկ է։ Այսպես, երբ իր ընկեր Ալեքսիկին (2տ․) ներարկում էին արել, նա շատ էր բարկացել ու անդադար «կռվում» էր բուժքույրերի հետ (Մանկական քաղցկեղի և արյան հիվանդությունների կենտրոնի բուժքույրերը, բնականաբար, իրականում շա՜տ հոգատար ու պրոֆեսիոնալ են, ու մենք չենք դադարում նրանցով հիանալ)։ Հայկը նաև շատ էր լարվել, երբ իր մյուս կրտսեր ընկեր Միքոն (2տ․) ջերմում էր․ նա շարունակ անհանգիստ քայլում ու օգնելու տարբերակներ էր մտածում։
Բուժում ստանալու ընթացքում Հայկը շա՜տ է կարոտում իրենց տունն, իր մեծ քույրիկին ու եղբորը և մայրիկին անընդհատ խնդրում է իրեն տանել «Իտուշի (քրոջ անունը Ռիտա է) տուն»։
Սիրուն աչուկներով մեր խելոքը մեզ հետ զրույցի ընթացքում շատ հստակ ձևակերպեց իր ցանկությունը, ասելով․ «Ես գուզեմ մեծ ավտո։ Կանաչ։ Կամ սիպտակ»:) Այսպիսով՝ մեր Հայկը երազում է ունենալ մեծ մեքենա, որի մեջ կկարողանա նստել ու վարել, իսկ գույնը իրականում այդքան էլ էական չէ։
Հ․Գ․ Մեր լավ բարեկամ ամերիկաբնակ Վիկ Իսմաիլյանը հայրենիքում գտնվելու ընթացքում հասցրեց մեր ևս մի բալիկի երազանք իրականացնել․ իր կարմիր մեքենայով ավտոզբոսանքներ է վայելում նաև մեր համով Հայկը։
Անչափ շնորհակալ ենք Վիկին՝ մեր Հայկոյին շա՜տ երջանիկ պահեր պարգևելու համար։
