Այսօրվա մեր հերոսը 3.5-ամյա Դանիելն է Երևանից։

Մեր ուժեղ տղան մայրիկի հետ ապրում էր Ռուսաստանի Դաշնությունում, երբ ի հայտ եկան հիվանդության առաջին ախտանշանները։ Այդպես մեր Դանիելը վերադարձավ տուն՝ Հայաստան, և այժմ բուժում է ստանում Պրոֆ Ռ․ Յոլյանի անվան արյունաբանական կենտրոնում։

Դանիելը շա՜տ արագ սովորեց հայերեն, բայց ռուսերենն էլ չի մոռացել և հիմա ազատ շփվում է երկու լեզվով էլ։ Մեր տղան զարմացնելու աստիճանի ակտիվ ու շփվող է։ Նա չի հոգնում իր մեքենաների հավաքածուի մասին պատմելուց և դրանցից առանձնացնում է հատկապես կարմիր փոքր մեքենան, որն արձակուրդի օրերին նրան նվիրել էր իր զինվոր եղբայրը՝ Սամվելը։ Սամվելը նրա ամենասիրելի և լավագույն խաղընկերն է։

Մանկական քաղցկեղի և արյան հիվանդությունների կենտրոնում մեր ընկերասեր Դանին բուժմանը զուգահեռ նոր ծանոթություններ է հաստատում․ հերթով մտնում է բոլորի սենյակներն ու շփվում բուժում ստացող մյուս երեխաների հետ, խաղում նրանց հետ… իսկ հետո էլ իրեն վերցնում այն խաղալիքները, որոնք իրեն դուր են գալիս։

Մեր քաջ Դանին երազում է մեծ ու կապույտ մեքենա ունենալու մասին, որի մեջ կկարողանա նստել ու վարել։