Այս չորեքշաբթիի մեր հերոսը 4-ամյա Մարկն է Տավուշի մարզից։
Մարկը երեք քույրիկների կրտսեր եղբայրն է։ Երևի կարող եք պատկերացնել՝ ինչքան են քույրիկները «երես տալիս» իրենց սիրելի ապերիկին։ Ամեն օր դասերից հետո նրանք շտապում են տուն, արագ ավարտում տնային բոլոր առաջադրանքները և ողջ ազատ ժամանակը տրամադրում Մարկի հետ տարբեր խաղեր խաղալուն։
Մեր համով տղան շատ կապված է հարազատ Պառավաքար գյուղի հետ ու Մանկական քաղցկեղի և արյան հիվանդությունների կենտրոնում բուժվելու ընթացքում շատ է կարոտում իր սիրելի անտառները։ Չնայած դրան՝ վերջերս էլ տանը գտնվելիս նա հաճախ է մայրիկին ասում, որ կցանկացա Երևան գալ ու խաղալ ՄՔԱՀԿ խաղասենյակում։ (Շնորհակալություն մեր բոլոր գործընկերներին՝ խաղասենյակը մշտապես նոր խաղերով ու խաղալիքներով հագեցած պահելու համար։)
Սովորաբար Մարկը շատ լավ ախորժակ ունի ու շատ է սիրում հատկապես ձուկ ուտել, սակայն քիմիաթերապիայի որոշակի օրերին միակ համադրությունը, որից նա չի հրաժարվում, վարունգ-կանաչի-պանիր-հացն է։
Մեր ուրախ տղան շա՜տ է սիրում մեքենաներ ու երազում է մեծ չափերի մեքենա-մահճակալ ունենալու մասին։