Այսօրվա մեր հերոսը 6 տարեկան Դավիթն է Արարատի մարզից։ Հերիք է մի քանի րոպե զրուցեք նրա հետ և կհամոզվեք, թե որքան լուրջ է մեր տղան։ Նրա հետ պետք է խոսել մեծի պես, բացատրել յուրաքանչյուր քայլի իմաստն ու նպատակը։
Իրեն հատուկ լրջությամբ, քչախոսությամբ և երբեք լաց չլինելով է անցնում բուժումը Հայաստանի մանկական քաղցկեղի և արյան հիվանդությունների կենտրոնում։ Մեր տղան պետք է իմանա, թե հատկապես որ հետազոտությունների համար են գալիս Կենտրոն, արդյո՞ք պետք է մնան այնտեղ, թե ոչ։ Ի դեպ, նա շատ է սիրում, երբ հարազատները գալիս են իրեն տեսակցելու, և հատուկ խնդրում է բոլորից, որ խաղալիքներ բերեն։
Դավիթը մի քանի օր է հաճախել դպրոց՝ առաջին դասարան, ինչից հետո ախտորոշվել է հիվանդությունը, և այժմ մեր տղան ստիպված է բաց թողնել իր սիրելի դասերը։ Սակայն հիվանդանոցում գտնվելու օրերին նա հաճախ է գնում խաղասենյակ՝ ընկեր Անիի հետ դաս անելու:
Դավիթը երազում է մեծ ակերով, բարձր, մուգ կապույտ մի մեքենա ունենալու մասին։ Նա ցանկանում է այն վարելով գնալ դպրոց, երբ վերադառնա տուն՝ հիվանդությունը հաղթահարած։
Ամեն անգամ էլ ավելի ենք հուզվում՝ կիսվելով Ձեզ հետ նման լուրերով։
Մեր խիզախ Դավիթը, ում երազանքի մասին օրեր առաջ պատմել էինք ձեզ, շնորհիվ պրոֆեսիոնալ բուժանձնակազմի և մեր հոգատար նվիրատուների, այժմ արդեն ավարտեց իր հիմնական բուժումն՝ անցնելով պահպանողական փուլի։
Նշենք, որ նա տուն գնաց իր երազանքների մեծ, սև մեքենայով՝ շնորհիվ Արմեն Քալանթարյանի, ով տեսնելով մեր Դավիթին՝ անմիջապես կապ հաստատեց մեզ հետ։
Սիրելի Դավիթ, անչափ հպարտ ենք քեզանով։
